КӘБӘМ «мой дорогой», қәбәй «дружище (мой)» (к. ДС III: 96–97; ТТДС I: 266) ~ чув. кепе «язмыш алиһәсе» ~ мар. кава юмо (юмо «тәңре»), удм. каба инмар (инмар «тәңре») < болг. *кәбә < гар. кä‘бä (к. Кәгъбә ) сүзеннән дип исәпләнә, к. Федотов I: 267 (М.Р. Федотов тат. сүзен искә алмый).