КАШЫ-У «чесать, чесаться; скрести» < гом. кыпч., аз., төр. һ.б. қашы-, үзб. қаши-, төркм., госм. қаша-, әр.-кыпч. харша- < бор. төрки *қалчы- «тазны тырнау?» сүзеннән булса кирәк (Поппе 1925: 42), чаг. тат. (ТТДС I: 190, 199) калҗа-, каҗа- «тире чистарту (тиречеләр-күнчеләр телендә)». Радлов II: 392–396; Räsänen 1969: 240; ЭСТЯ V: 347–348. Чаг. Кашау. Чув. хыç- «кашу» тур. Федотов II: 384 (кашы- ~ качы- нигезләрен чагыштыра).

Дерив.: кашын-у, кашыт-у.