КАШШАК, хашшақ (ЗДС: 403, 699) «нищий; негодяй» < уйг., үзб. қашшақ, үзб. қошшоқ «мескен ярлы» гар. қашшäшä «калдыкларны җыю, себерү», қашшāш «урам себерүче» һ.б. сүзеннән үзгәргән (төркиләштерелгән булса кирәк). Кашшашлар махсус минималь ихтыяҗлар белән генә яшәгәннәр.

Бу сүзне Кашак II (к.) сүзеннән аерырга кирәк.