КАША (әстр., ЗДС: 403) «забор, ограда» ~ каз. қаша id. Чаг. кырг. қашаа, уйг. қаша, шор. қажа, хак. диал. қазаа, як. хасаа «читән; киртәләнгән мәйдан», тув. қажа, қаза «йорт, абзар» ~ монг. qasiγa «читән киртә» һ.б., к. Räsänen 1969: 240 (тат. сүзен күрсәтми). К. Кашага.

Дерив.: кашала-у.