Тэтимол 2015

КАЧ-У «убегать, убежать; избегать, удаляться; не вернуться домой, чтобы совокупляться (о скотине)», эвф. «совокупляться» < гом. кыпч. қач- (> башк. қас-ыу, нуг., каз., к.-калп., тув. қаш- > хак. хас-) id. < *қаач- < *қағач-, к. тув. диал. қа’ш, бор. монг. (Поппе 1938: 286) qaγača- «аерылу». Будагов II: 6–7; ЭСТЯ V: 340–342.

Дерив.: качыл-у (качырга туры килү), качын-у (Ф. Әмирхан телендә), качыр-у, качыш-у; качыш (шуннан качышлы – уен атамасы); к. Качаган, Качак, Качкы, Качык-у.



Предыдущая статья            Следующая статья