КАУЛАК [қаºwлақ] (Тумашева: 124) «одуванчик; пух тополя, одуванчика», себ. (ЗДС: 401) «разная высокая трава», күч. «новое поколение», к. Каудар, Каулан. Төр. kavlak «кабыгы суелган» ← kavla- «кабыгын сую».

Каулак дип ата-бабаларның данын дәвам иттермәгән буынны атаганнар.