КАТКАК «затвердевшая, замёрзшая слякоть», «жёсткий» < гом. кыпч. қатқақ id. (яки якын мәгъ.) ← кат-у II сүзеннән; к. ш. ук диал. қатқыл, қатқын id. (к. БТДҺ: 192).