КАСАРТКЫ диал. (Тумашева 1992: 122), қазарткы (ЗДС: 376), қасыргы (ТТДС II: 132) «буря, вихрь», «смерч» ~ тув. казыргы, төр. kasırga, бор. төрки (ДТС: 430) qasïrqu id. К. ш. ук тат. (ДС II: 101) касырка ~ ком. қасыртқы «укра (укралы хайваннар кая барырга белмичә дулап йөриләр)». Кр.-тат. қасартқы «борча; кандала». Күренгәнчә, сүзнең нигезе казар-, касар-, к. каз., к.-калп. қасарт- «ярсыту», қасар- «ярсу» ← *қас? Чаг. югарыдагыны, ш. ук кәзәр-ү . Будагов II: 16 (тагын охшаш сүзләр күрсәтелә).