КАРЫНДЫК, диал. карынды, кандык «перепонка; брюшина», иск. «бычий пузырь или грудобрюшная перепонка, используемая вместо стекла для окон; послед» > чув. карăнтăк id., кантăк, харăнтăк «тәрәзә пыяласы; тәрәзә», мар. хандык, харындык, удм. кандык, карандык, карнык, кырындык «тәрәзә пыяласы; карындык» < карын-дык < *қарыннық < қарын-лық, к. Карын. Карандык варианты халык этимологиясе буенча каран-у дан. Алт. һ.б. кандык, кандыг «сарана» сүзе дә шуннан булса кирәк (бу үсемлекнең суганы элпә эчендә була). Федотов II: 223.