КАРЕ[қәрĕ] «предплечье» (Тумашева 1992: 121) «локоть (чаще – как мера длины)» ~ башк. (БТДҺ: 187) қара «ун аршынлык берәмлек», чув. хор > хур «терсәк; озынлык үлчәме» ~ гом. кыпч., чыгт., үзб. диал. һ.б. қары «ике аршын» ~ бор. төрки (ДТС: 426) qarï, як. хары, тув. кары id. К. ш. ук монг. гар, қар «кул», к. Карыш . Тат. яңгыраш хива сөйләшләрендәге (Радлов II: 189) қарi яңгырашын хәтерләтә. Будагов II: 13; Федотов II: 360 (тат. сүзен белми). Тәфсилле мәкалә: Дыбо Л.В. К истории антропометрических терминов. СТ, № 1, 1989: 71–79.