КАРАМЫК «чёрная оспа», (БТДҺ: 188) «тиф», тат. диал. (м.-кар.) «почерневший орех без ядра», (ТТДС I: 230) «пасмурный, мрачный» > чув. карамăк ~ нуг., каз. қарамық, төр. karamuk «карамык; кызамык» һ.б.

Бу сүзнең үсемлек мәгъ. киңрәк таралган, к. диал. (Арсланов 1992: 127; Тумашева 1992: 120), кар., кырг., каз., к.-калп., чыгт. қарамық, төркм. һ.б. угыз. ғарамық, уйг. қаримуқ < бор. төрки (ДТС: 425) qaramuq «бакра; эт җиләге», төр., кр.-тат. (Будагов II: 47) қарамуқ «кыргый кара чия», аз. (АДДС: 115) ғарамух «чәчкәле бер куак үсемлек», гаг. карамук «кара бөрлегән» һ.б. К. Zenker II: 696, 698. Бу сүз күрше телләргә дә алынган, к. манси. (Kannisto: 112) karamax «бер төр чүп үләне». Ком. қарамуқ «сугару канавы» мәгъ. «чүп үләне» мәгънәсеннән булса кирәк (канау читләрендә чүп үләне үсүчән). Мухамедова 1973: 114 (тәфсилле); ЭСТЯ V: 296–298 (авыру атамасы аерым бирелә).