КАРАМАК только в притяжательной форме или в косвенных падежах (карамакта, карамагында ), кит. «ведение, распоряжение; попечение» – чыгт. (әд.) телдә килеп чыккан; каз., кырг., уйг. һ.б. қарамақ, үзб. қарамоқ, қорамоқ id. ← қара- (к. Кара-у ). Төр. телендә юк.

Карамакчы дигән грамматик форма, әлбәттә, бүтән сүз.