КАРАЗЫ, (Тумашева 1992: 120) қараузы «мрак; невежда», (БТДҺ: 188) қараз «злодей» ~ алт. (Будагов II: 45–46) каразы «мәет чыккан өйдә калган үлем рухы» ~ төр. karayazi «кара бәхет, кара язмыш» ← кара (к.). Ясалышы ачык түгел.