КАРАВАШ[қаºраwаш], каравыш тар. «фрейлина; рабыня знатной госпожи» < бор. кыпч., к. кар., к.-балк., кр.-тат. қараваш, куман. karavaš, төр. karavaş, төркм. ғарабаш id. ~ бор. төрки (ДТС: 422) qarabaš «кол хатын» (baš «хезмәтче хатын» мәгъ. булган, к. Боровков 1963: 93, 200). Будагов II: 48; Zajączkowski: 132; Redhouse: 605. Ихтимал, караваш һәм каравыш икесе ике сүздәндер. Һәрхәлдә караваш ул кара баш түгел! Мухамедова 1973: 113–114.