КАР «снег» < гом. төрки қар, гаг. қаар, төркм. ғаар, бор. төрки qaγar id. ~ чув. йор > йур (< болг. *йар < *һиар < *кыар) id. К. Карт, Кары-у. К. Räsänen 1969: 235.

Дерив.: карлы, карсыз; карлан-у.