КАПКАК (ТТДС I: 192) «крышка; заслонка» < гом. кыпч., уйг. қапқақ, бор. төрки (ДТС: 420) qapγaq «капкач, дека; каплавыч» ~ монг. хабхаг id. һ.б. қап- (к. Капу ) «ябу, томалау» сүзеннән; к. ш. ук угыз. ғапағ, қапағ, як. хаппах «капкак».