КАҢЫЛТЫР (Будагов II: 20), диал. каңалтыр «листовой металл; тонкая жесть» ~ башк. қаңалтыр, кырг. қаңылтыр «калай; тимер кисәге, ялтырка», нуг. қаңылтыр «каткан балчыклы; кантарлы», каз. (Катаринский) қаңылтар «юка тире, юка калай», к.-калп. қаңылтыр, уйг. қаңалтир «калай кисәге, калай савыт», үзб. диал. (ЎХШЛ: 155) қаңылтыр «тимер кисәге», к.-калп. қаңылтақ «юка калай»» һ.б. бор. төрки *қаңылт- «металл эретү» (шуның бер төре) сүзеннән. Күрәсең, каңылт-у ысулы белән калай ясаганнар, ул барып чыкмаса, формасыз металл каткагына әверелгән. К. Кантар I, Каң, Кургаш.