КАНТАМЫР «стальной осёлок» (к. ТТДС I: 191) << бор. монг. gaŋ tömür «корыч, тимер; игәү» ← каң (к.); диал. қантамыр «иген сабагының балдагы» сүзе дә шул сүзләрдән булса кирәк (төптә «корыч балдак» мәгъ. булган).