КАНА, канә «где уж» (вводное слово с оттенком сожаления по поводу невозможности чего-либо) < иске уйг. қанә, қәнә id., төп. мәгъ. «кайда, канә» ~ бор. төрки (ДТС: 418–419) qana, qanı, qanju, qanu, xaju > төр. hana, hanı id. һ.б. ← бор. төрки qan′, qanju «кай, кайсы» сүзеннән, к. шуннан ук башк. қайныһы < qanjusu «кайсы». К. Кай, Кандый, Кани.