КАМАШ-У «(временно) выходить из строя, перестать функционаровать» (күз камашу «ослепление от яркого света», теш камашу «набиваться – о зубной оскомине») ~ гом. кыпч., уйг., үзб., төр., гаг. қамаш-, аз. гамаш- id. к.-балк., куман., каз., уйг., чыгт., монг., бор. төрки (ДТС: 414) qama- «камашу; кителү, үтмәсләнү» сүзенең урт. юн.; к. ш. ук эвенк. камни- «кысылдыру, сыгу», бур. хам- «китеп алу».

Тат. сөйләшләрендәге (трбс.) қамық-у (камыгу) «камашу» ~ нуг., каз., кырг. қамық- «кыенсыну; җәберсенү», бор. *кам- фигыленең интенсивлык формасы һәм шуннан чув. йăмăх- «(күз) ару, сукыраю» килеп чыккан; чув. йăмăл- «талчыгу» < *камыл-, ягъни кам- фигыленең төш. юнәлешеннән. К. ш. ук мар. йымаш-, йымык- «камашу, камыгу».

Г. Рамстедт (Ramstedt 1949: 92) кама- фигылен кор. kamgida- «булдыралмау» сүзе белән чагыштыра. Räsänen 1969: 228; ЭСТЯ V: 242–243.

Дерив.: камаштыр-у.