КАЛЫМ I, диал. (ТТДС I: 190, 228; БҺҺ II: 131; Тумашева 1992: 117–118) калын, калың «калым, вено, выкуп за невесту» ~ чув. хулăм < холăм < болг. *һалым, һалың > мар. алны, олно id. < гом. кыпч. калым, калын, калың (һәр төрки телдә диярлек шул вариантлар бар) < бор. төрки (ДТС: 442, 675) qalïŋ id. < бор. кыт. ka liän ≈ цзялян id. (?); икенче версия буенча, бор. кыт. ka lem «бирнә сандыгы» сүзеннән (к. Федотов II: 354–355), монысы тагын да шиклерәк; үзб., таҗ. қылың, қилиң «калым» өченче версиягә этәрә. Будагов II: 23; Радлов II: 230; Räsänen 1969: 226; ЭСТЯ V: 240; Аникин: 243.

Дерив.: калымлы, калымсыз. Кайбер сүзлекләрдә калым һәм калан сүзләре бутала.