КАЛТАКАЙ диал., (ТТДС I: 190) қалдағай «широкие лыжи без мехов» ~ башк. (БҺҺ II: 130; БТДҺ: 183) қалтақай, қалтықай (БТДҺ дөрес аңлатмаган: «мехлы чаңгы» диелә, хәлбуки элекке гади чаңгы мехлы булган – аның табанына уңай тарафын алга юнәлтеп сыер, болан һ.б. тиресен беркеткәннәр – ул тире тасмалары ырмау ролен үтәгән – артка шуышырга ирек бирмәгән) ~ як. халтархай «шома, шугак», халтарый- «шугаклау», халтаң «ялангач, киемсез». К. Калтак, Калтаң.