КАЛТАК иск., диал. (Dobr. II: 191) qaltaq «деревянная часть седла, остающаяся под накладкой», күч. «голый (о чём-либо, что обычно накрывается)» ~ каз., кырг. қалтақ, төр. kaltak id., күч. «ярамсак, теләсә кемгә бирелүчән хатын», чыгт. (Будагов II: 62) қалтақ «татарское седло из дерева» – «агач ияр», күч. «юньсез кеше; усал хатынның табан астында булган юаш, сүзсез ир». ЭСТЯ V: 236–237; Аникин: 240–241 (рус. калтакá «сакау ир» матдәсендә, бай әдәбият күрсәтелә).