КАЛҖЫ-У (Будагов II: 22) «распуститься, расклеиться, распаяться», башк. (БТДҺ: 183) қалйы-у «уклоняться; затупляться». К. добр. qalcımaq, кырг. қалжоо-, нуг. қалуа- «ашык уенында бәргеч ашыкны атып бәрү», «атып, тидерәлмәү» һ.б. К. Räsänen 1969: 225–226. Ихтимал, югарыдагы ике сүз белән гомогендыр.