КАЛҖАР «руда, каменоломня» ~ башк. (к. БҺҺ II: 26) қалйар, қалыйар id. Чаг. фар. қал «эреткеч учак», қалчы «тимер эретүче» – төрки телләрдән; чаг. монг. ғал «ут, учак». К. түбәндәгене.