КАЛДАЗ, калдыз, калды (миш., к. ТТДС I: 227) «двор; хлев» < морд. кардаз, калдаз, калдо id. Бу сүз нигезендә ясалган тат. (Оренбург, без теркәдек. – Р.Ә.) калдыз инәсе тәгъбиренә удм. кильдисын, килцин, килдини «балалау алиһәсе», калдыкмуми, калдынимумас «калды анасы» (мума «ана») бик охшаш. Арытабан манси телендә (Holmberg: 32–64; Kannisto 1958: 24–28, 121–123, 225, 254) kaltes änki «балалау алиһәсе» (änki – тат. диал. әнкий, әнкәй сүзеннән булса кирәк).