КАЛГЫ-У «вздремнуть, дремать» < гом. кыпч. қалғы-, к.-балк. қалқы-, кырг. қаалғы- id.; чаг. алт. қал- «үлеп китү», тат. диал. (ДС I: 74) калый - «һуш китү». Калгы-у < қал-ық- ← *қағал-ық- булса кирәк.