КАЛӘМ «ручка с пером»; диал. «карандаш» > мар. қäлäм < гар. қалäм < лат. calamus «камыш, каләм» < грек. kalamos id. рус. солома «салам» белән нигездәш, к. Kluge: 386; Будагов II: 63; Тимергалин: 221, 222 (тәфсилле).

Дерив.: каләмле, каләмсез; каләмдәш.