КАЙЫ-У(каеды, каю) «вышивать по краю; оторочить; строчить» ~ гом. кыпч., алт. кайы-, угыз. гайы- < бор. төрки *qaı- id.; борынгыдан бирле кайу исеме дә килә: алт. кājы, каз. қайу, кырг. қайуу, қайуқ «эре җөй» < бор. төрки (МК) qaıγ id. < *qa-ı-γ, чаг. тув. диал., хак. хай- «каймалау». Räsänen 1969: 221; Joki 1952: 152; Федотов II: 305 (Кыю II сүзе белән чагыштыра). Чаг. Кый.

Дерив.: каел-у, кает-у. К. Каеш, Кайма.