Тэтимол 2015

КАЙШЫЛ-У, кайшал-у «коробиться; выгибаться, откинуться спиной» > чув., мар. кайшал- id. ← тат. (ЗДС: 285, 379) қайыш-у, кәйшә-ү «бөгәрләнү» (←*кайы-у ) фигыленең төш. юн. К. кырг. қайшы «кире, каршы», башк. (к. БТДҺ: 179), нуг., каз., к.-калп. қайқы (күп вариантлары белән) «бөгелгән, кайтарылган», тув. хайа «артка карап». Чаг. Кайт-у. Чаг. бор. монг. xaǯai- «кайшылу». К. ш. ук калҗай-у, калтай-у.



Предыдущая статья            Следующая статья