КАЙРАН (ЗДС: 377) «диво; удивительно» ~ алт., тув. и т.п. қайран, қайрақан «ни гаҗәп! Аллага шөкер» яки хак. хайран «җаным, җанкаем!». Сары уйг. қайра, КБ. қайр «яхшылык, игелек» һ.б.ш. ымлык мәгъ. сүз < монг. хаирханъ «фәрештә, җирле тәңре» һ.б.ш. Будагов II: 32; Räsänen 1969: 223; Аникин: 603 (тәфсилле). Гар. х�айр, х�айран сүзләреннән түгел!