КАЙРА, кайрата (Тумашева 1992: 112) «обратно» < гом. кыпч., алт., үзб. қайра < бор. төрки (ДТС: 408) qajra «кабат, кирегә», төркм. гайра «төньякка» ← себ. (Тумашева 1992: 114) қайр-у «кайту». Ихтимал, кайт-у (к.) белән тамырдаштыр. А.М. Щербак (1987: 83) бу сүзне кайыр-у (к. Каеру ) фигыленнән дип аңлата.