КАЙМАК «каймак, сметана» < гом. кыпч., алт., уйг., төр., төркм. һ.б. қаймақ, аз. ғаймағ id., як. (Пекарский: 3440) хоймох «касмак, кайнаган сөтнең төпкә утырган өлеше» ~ монг. хайлмаг «каймак», бор. төрки (ДТС: 406) qajaq, qaŋaq, qïjaq id. кайна-у сүзе белән гомоген. Чаг. ш. ук тув. хойтпақ «катыкның бер төре». Чув. хăйма «каймак» болг. теленнән.

Каймак сүзе төрки телләрдән күп күрше (фин-угор., фар.-таҗ., Кавказ, Балкан) телләренә кергән һәм кайчакта үзәнчәлекле мәгъ. алган, мәс., морд. Э. каймак «пәрәмәч» ~ рус. каймашка id. К Аникин: 237; ЭСТЯ V: 200; Федотов II: 319–200.

Дерив.: каймаклы, каймаксыз; каймаклан-у.