КАЙГЫР-У «горевать, печалиться о чём» ← қайгы-р- булса кирәк (чаг. иске → искер-ү) < гом. кыпч. қайғыр-, чыгт., уйг. һ.б. қайғур- id. К. ш. ук бор. төрки qadγur-, qaγur-, бор. уйг. қаткур- «кайгыру». К. ш. ук төркм. (ТДГДС: 45) ғайғыр-мақ «кызгану, жәлләү» һ.б.

Бу сүз Идел-Урал төбәге телләрендә киң таралган: чув. хойхăр- > хуйхăр-, мар., удм. кайгыр-, кайгър-, мар. (болг. теленнән) ойхыр-, ойгыр- id. К. Кайгы, Кайгырт-у.

Дерив.: кайгырыл-у, кайгырын-у, кайгырыш-у, кайгырт-у.