КАЙГА-У «удивляться», к. себ. (Тумашева 1992: 114) қайгандзы < қайганчық «могҗиза», қайған-у «гаҗәпләнү», қайғат-у «гаҗәпләндерү» ~ кырг., алт. қайқа- «гаҗәпләнү», тув. қайға-, хак. хайха-, монг. гайха- «гаҗәпләнеп тору; текәләп карау» ← хай- «дикъкать итү» < *қаҙ-, к. госм. (Радлов II: 277) қат қалмақ «хәйран калмак»; к. ш. ук алт. (Радлов II: 6–9) қаiқ қы «гаҗәпләнү». Фонетик һәм морфологик җәһәтләрдән караганда кайгы сүзенә бик тәңгәл, әмма мәгънәсе гаҗәбрәк.