КАЗАН-У «приобретать, заслужить, заслуживать» < кр.-тат., госм. қазан-, аз. газан- «казану» ~ як. хасаан- «үзенә җыю» < як. диал. қасаан- > эвен. каҗаң- «азык табу; карны казып, мүк ашау (боланнар тур.), тибендә йөрү» (ССТМЯ I: 385) < бор. төрки qazγan- «тырышып эшләү, тырышып табу» (к. ДТС: 439; Поппе 1938: 209) – казы-у сүзеннән. К. Казак, Казан, Казган-у, Казна, Казы-у.

Дерив.: казаныш.