КАДЕР[қәдер] «почёт; достоинство» > чув. катĕр, удм. (Насибуллин: 118) кадыр, мар. (Исанбаев 1978: 13) кадыр, кäдр id. < гар. қадр id. Будагов II: 41.

Дерив.: кадерле, кадерсез; диал. кадерлек (кадерлелек мәгъ. түгел); кадерлә-ү; Кадер кичәсе – гар. Лäйлäт-үл-қадр тәгъбиреннән калька – Рамазан аеның 27 нче төненә каршы бәйрәм (Коръән иңә башлаган төн).