Тэтимол 2015

КАДА-У, диал. қа ҙа-у «колоть острием; приколоть» < гом. кыпч., уйг., чыгт., алт., тув. қада-, башк., хак. қаҙа-, угыз. ғада-, як. хатаа-, гом. монг. хада-, хадха- ~ гом. тунг. қада- id. һ.б. Радлов II: 306; Егоров 1964: 311; Räsänen 1969: 217–218; ССТМЯ I: 359–360 (бик тәфсилле).

Дерив.: кадау; кадал-у, кадаш-у, кадат-у; кадагыч, кадама. К. Кадак I.



Предыдущая статья            Следующая статья