КАВЫН[қаºw ы̌н] «дыня», диал. «тыква; огурцы» (к. ДС I: 71) > чув. кавăн, удм., мар. каун «кабак» < гом. кыпч. қаwын, қауын, қаун, госм. қавын, қавун > уйг., чыгт., бор. төрки (ДТС: 406) qaγun, үзб. диал. (ЎХШЛ: 158) қа:ғун, бор. төрки қауғун «кавын» ~ яз. монг. γаun, калм. гуун id. тибет. ga-gon «кавын» сүзеннән (Doerfer III: 294) хисаплана. Ләкин төркм. гаавун «кавын, бастан (кавын-карбыз бакчасы)» бүтән фаразларга да урын калдыра, к. Мухамедова 1973: 110; ЭСТЯ V: 175.

Рус., укр. кавун «кавын» тур. Аникин: 231.