Тэтимол 2015

КАБЫК «кора, луб; кожура; оболочка; скорлупа, шелуха» < гом. кыпч. қабық, чыгт., госм., ком. кабуқ, кабуғ, кабух, тув. хавық һ.б. < бор. төрки (Поппе 1938: 173) qapuγ, qapuq ~ чув. хуп, хуппăн, хуппа «кабык» ← қап- «каплау» фигыленнән. К. ш. ук төркм. ғабық, аз. ғабығ «кабык», як. хаах > хах id. Чаг. Кабак I, Кап II, Капла-у. Мухамедова 1973: 111.

Дерив.: кабыклы, кабыксыз, кабыкла-у; кабыкча .



Предыдущая статья            Следующая статья