КАБЫЗ-У «зажечь огонь, поджечь», собственно (диал.) «дать схватить ртом» < гом. кыпч., к. ком. қабуз-, алт. қабыс-, тув. қывыс- «ут кабызу» (күп сүзлекләрдә теркәлмәгән) < *қапқыз- < *капқырғ- ← қап- әлбәттә, к. Кап-у (ут кабу), Кабын-у.

Дерив.: кабызыл-у, кабыздыр-у, к. Кабызлык.