КАБАХӘТ «дрянной, гадкий, подлый» ← иск. кабахәтле id.; гар. қабāхäт «әшәкелекләр» сүзеннән, к. иске әд. қāбих «әшәке, явыз».

Дерив.: кабахәтлек; кабахәтлән-ү.