КАБАР-У II, кабарын-у «недобро завидовать; разгневаться» (капмаганга кабарма, диләр) ~ кырг., каз., төр. kabar- «ярсыну» кабар-у I нең күч. мәгъ. итеп күрсәтелә, тик як. хабар-, аз. габар- «киреләнү, үҗәтләнү; ярсыну» сүзләре бар, әмма аларның «кабару, күбү» мәгъ. юк.

Хәер, к. тат. күбен-ү, күп-ү «кабару; ярсыну» (ягъни монда типологик мәгъ. күчеше).