КАБАЛАН-У «торопиться, суетиться» – диал. кабала-у, кабашла-у «тотынгалау, әле моңа, әле тегеңә тотыну» (ДС II: 93–94) фигыленең кайт. формасы, чаг. чув. хыпала- «капшау, тоткалау», хыпалан- «кабалану», хак. хабын- «тотынгалау» хап- «кабу, тоту, эләктерү» фигыленнән, к. ш. ук төркм., к.-калп. ғабалақ «ашыгучан». К. Кап-у. Федотов II: 380–381.

Кабалан рәвеше аерым модель калыбында ясалган. Каб-уның бор. «тоту» мәгъ. тота-каба дигән парлы сүздән дә беленә.