КАБАГАН: кабаган (эт) «кусачий (о собаке, лошади)» ~ нуг., каз., к.-калп., алт. қабаған, кырг. қабааған, ком. қабаған, чув. хыпакан id. қап- ~ хып- фигыльләреннән регуляр ясалмалар (сыйфат фигыль формалары): чаг. бор. төрки Qapaγan – атаклы хан һәм соңрак титул (ДТС: 420). Чаг. Тибәгән.