ЙӨТКЕР-Ү[йөткөр-], диал. җөткер-ү «кашлять, кашлянуть» ~ башк. йүткер-, йүткөр-, чыгт., алт. йүткүр-, каз. җүткiр-, җүткöр-, к.-балк. җүwүткүр- id. *йүwүт, *җүwүт «ихтыярсыз аваз» нигезеннән (йүwүт-кěр-), к. Ютәл. К. к.-балк. җүw «сызгырык, чыелдау һ.б.ш.». ЭСТЯ I: 557.