ЙӨР-Ү, диал. җөре-ү, җөр-ү, йөр-ү «ходить; быть на ходу; ездить» < гом. төрки йүрү-, йүүр-, йүр-, үзб. йура-, йүрә- ~ чув. çүре- [счүрэ-], бор. төрки jür-, jüri-, jürü-, jor-, jorı- (ДТС: 274, 286–287) ~ яз. монг. ǯori- id. К. ш. ук к.-балк., кырг. җүрү-, каз., к.-калп. җүрi-, жүрi-, тув. чору- һ.б. йөгер-ү, йогыр-у < йүгүр-, йугур- сүзеннән аерылырга тиеш түгел. К. Йөгер-ү, Юрык, Юрга, Юырт-у. Будагов II: 373.

Дерив.: йөрел-ү, йөрен-ү, йөреш-ү, йөрет-ү, йөрдер-ү (аерым мәгъ.); йөреш; йөремсәк, йөреткеч (неол.), диал. (ДС I: 69; ДС II: 263) йөртәк, йөрелтәк, йөрештәк «йөреп торучан».