ЙӨНТӘС, йөнтәй, җөнтәс, җөнтәч, себ. (Тумашева 1992: 82–84) йөнләшкә, башк. ш. ук (БТДҺ: 125) йөнтәмәс, йөннәшкә, йөнтәфкә «мохнатый, волосатый» – бу йон ~ йөн сүзеннән ясалмаларда монг. кушымчасы -тәс ~ -тәй барлыгы сизелә.