ЙӨЛӘ-Ү, диал. җүлә-ү, себ. (Тумашева 1992: 88) йöлö-ү, йүлө-ү «спасать от падения» – «егылудан коткару», йүлә-ү «сөяп кую», трбс. һ.б. йүлә-ү ~ җүлә-ү «озайтып бәйләү (бауны бауга һ.б.)», «терәтү» ~ каз. җөле- «сөяп кую», алт. (Будагов I: 383) йöлö-, бор. төрки (ДТС: 274) jölä- «сөяү, терәтү», кырг. жööлö- (жөөлө-) «терәү, терәлү». К. ш. ук диал. (ЗДС: 255) йөлөн-ү < йөлән-ү «таяну, сөялү». Югарыдагы йөлә сүзе белән баглы булса кирәк.

Морфологиясенә карап фикер йөрткәндә, бу сүзләрнең тамыры *йö «аскы терәк».