ЙӨЗ-Ү, диал. җөз-ү «плавать» < гом. төрки йүз, көнч. төрки йүс-, госм., аз. үз- id. (Радлов III: 614–618; Räsänen 1969: 214), к.-балк., кырг. җүз-, каз., к.-калп. жүз-, җүз- гади закончалыклы вариантлар, үзб. суз-, сүз- «йөзү» контаминацион характерда (к. Сөз-ү ).

Дерив.: йөзеш-ү, йөздер-ү; йөзгеч.